Ik ben Cynthia, en ik ben geen grote fan van de allernieuwste technologie. Voor mij mag het tempo van alle veranderingen die het met zich meebrengt gerust wat lager. Bovendien heb ik er geen boodschap aan om steeds het nieuwste of het beste in handen te hebben. Sporthorloges lieten me eveneens koud, tot Clickx mij er eentje in mijn handen duwde.
Als zus van een gamer kwam ik al wel wat in contact met technologische snufjes, al was het eerder van veraf. De moeilijke gadgets werden in mijn plaats opgestart en klaar voor gebruik afgeleverd. Hier en daar herken ik al wel eens een term, maar daar blijft het bij. Een nieuw technologisch snufje testen voelt voor mij aan als onbekend terrein.
Ik kreeg de Polar ‘Nummer Zoveel’ in mijn handen geduwd. Voor de test was ik altijd nogal sceptisch over zulke sporthorloges. Een kleine computer aan je pols die erg opzichtig oogt en constant in verbinding staat met je gsm, nee, niets voor mij. Mijn vriend draagt zoiets ook als hij niet gaat sporten; iets waar ik het nut al helemaal niet van begreep.
Tot ik het horloge zelf begon te testen. Ik ben sinds kort de trotse eigenaar van een koersfiets. Ik wilde wel eens weten hoe snel ik nu fiets en hoelang ik die snelheid kan aanhouden. Het horloge bleek het antwoord op die vraag. Na wat gepruts met de synchronisatie met mijn gsm, bleek dat het horloge eerst gereset moest worden voor het van gebruiker kon veranderen (ik had tijdelijk dat van Jens aangeslagen). Hier deed ik waar ik mee vertrouwd was: ik gaf het door en kreeg het helemaal klaar weer in handen.
Handig was vooral dat ik het kon verbinden met een hartslagmeter. Even wennen dat het ding aan mijn pols hing; het is daarna verhuisd naar mijn stuurstang om tijdens het fietsen sneller te kunnen kijken. Ik was vooral onder de indruk van de hoeveelheid informatie die het horloge je kan geven. Niet alleen je hartslag en je snelheid, maar ook de verbruikte caloriën, de gemiddelde snelheid en de behaalde activiteit van die dag, procentueel uitgedrukt. Ik was overtuigd!
Ik begon het horloge ook te dragen tijdens het werk. Ik was geïntrigreerd: tot voor kort was mijn werk erg fysiek; hoeveel fysieke activiteit zou ik daarmee behalen? Het verbaasde me. En begon het horloge me te storen? Dan verhuisde het naar mijn enkel. Wat vooral mijn aandacht trok, was de personalisering: lengte en gewicht diende te worden ingegeven, alsook het acitivteitsniveau van je job en de hoeveelheid sport die je wekelijks beoefent. Zo heb ik geleerd dat mijn lichaam gewend geraakt aan fysiek werk en dus meer beweging op een dag nodig heeft dan iemand met pakweg een zittend beroep.
Achteraf bekeken zou ik zelf gaan voor een iets gestroomlijnder model; de Polar Nummer Zoveel is echt wel een opvallend ding. Ik werd er meermaals over aangesproken (en dan niet in de ‘oh-wat-ziet-dat-er-leuk-uit’-zin), het is nu eenmaal een kanjer. Niettegenstaande is het handig, het houdt info bij die je anders niet zomaar in je bezit zou hebben en je wordt je bewust van je dagelijkse activiteit. Ik heb hem dus nog niet teruggegeven aan de rechtmatige eigenaar. Die moet wachten tot ik gespaard heb voor een eigen exemplaar.
