Vooruitdenkende ontwerpers werken vaak jarenlang aan nieuwe technologie die pas veel later, of wellicht wel nooit, gewaardeerd zal worden. We duiken even in de geschiedenis en haalden een aantal technologische innovaties boven die hun tijd vooruit waren.
De wereld zit vol met mensen die het ondenkbare mogelijk maken en de wildste fantasieën omzetten in tastbare werkelijkheid. Dit is nergens zo duidelijk als op het gebied van technologie. Welke producten waren hun tijd ver vooruit, en waarom zijn ze nooit een succes geworden? Vooruitdenkende ontwerpers werken vaak jarenlang aan nieuwe technologie die pas veel later, of wellicht wel nooit, gewaardeerd zal worden. We duiken even in de geschiedenis en haalden een aantal technologische innovaties boven die hun tijd vooruit waren.
Motorola had in 2011 een legendarisch idee. Wat als je een laptop combineert met een dock voor ultieme draagbaarheid en productiviteit? Dat idee resulteerde uiteindelijk in de Motorola Lapdock voor de Motorola Atrix 4G. De Lapdock zag eruit als een kleine laptop, met het grote verschil dat je een telefoon achter het scherm kon docken. De Lapdock is namelijk niets anders dan een monitor en toetsenbord en de Motorola Atrix die je op het dock aansluit levert de ‘computer’. Als je de smartphone hebt gedockt, dan kan je in principe alles doen wat je op een reguliere laptop ook zou doen. Surf lekker op het internet op een 11,6-inch-scherm met 1366 x 768 pixels, werk je administratie bij of schrijf de laatste paar hoofdstukken van je nieuwe boek. De laptop draaide op een Linux-omgeving met een Firefox-browser, een soort van voorganger op Google Chrome en ChromeOS. Het idee dat je slechts een ‘computer’ nodig hebt voor al je taken was ruim tien jaar geleden waarschijnlijk een stuk aantrekkelijker dan het nu is.
Je sluit je telefoon aan op een dock en voilà: je hoeft geen dikke laptop meer mee te nemen in de trein en je reist lekker licht. Dat dachten de ontwikkelaars van Motorola dus ook, en op papier leek het een succes. Er was slechts één probleempje: de Motorola Atrix die als de computer fungeerde om de Lapdock aan te drijven was simpelweg niet sterk genoeg. De Motorola Atrix was de eerste dual-core-smartphone met 1 GB RAM en een Nvidia Tegra 2-chipset. Die was heel erg modern voor zijn tijd, maar niet modern genoeg om in zijn eentje een laptopomgeving te draaien. Het feit dat de Atrix de eerste telefoon was met een vingerafdrukscanner zegt ook wel genoeg. Een ander probleem was dat het niet goedkoop was, want je betaalde voor de Atrix en daarnaast moest je nog 500 euro neertellen voor de Lapdock, die dus in principe niet meer dan een scherm en toetsenbord was. En als je van telefoon wilde wisselen, dan had je een ‘laptop’ die stof aan het vergaren was, want je kon er niets mee. Moderne smartphones zijn veel krachtiger en wie weet zien we in de (nabije) toekomst wel een moderne versie van de Motorola Atrix en de Lapdock.
Smartphones zijn tegenwoordig volwaardige computers met chipsets waarvan de NASA in de jaren zestig nog niet eens over durfde te dromen. Elk jaar komen er weer nieuwe componenten uit die in de nieuwste smartphones terechtkomen, maar dan zit je vast aan die specifieke opzet. Wat als je een smartphone modulair kan instellen? Stel, je hebt een geweldige smartphone, maar je bent niet blij met een bepaalde module. Met Project Ara zou dat geen probleem zijn, want dan wissel je die module gewoon voor een andere die beter past bij jouw wensen. Het oorspronkelijk plan was om verschillende hardwaremodules te huisvesten in een stevige behuizing, waardoor je de verschillende onderdelen, zoals de batterij, processor, camera’s, opslag en zelfs het display kon veranderen. Het idee is dat Project Ara zou resulteren in een aanzienlijke vermindering van elektronisch afval, want je bent niet meer genoodzaakt om een compleet nieuwe telefoon aan te schaffen als je last hebt van de batterij.
Ook zou het mogelijk zijn geweest om gespecialiseerde modules te ontwikkelen en te installeren voor specifieke taken. Denk aan lasers, medische sensoren of een module gericht op het aansluiten van een controller of muis. Het eerste prototype kwam in 2014 uit, maar het kwam niet overeen met de plannen die ze hadden gemaakt. In 2016 verscheen het tweede prototype, maar het scherm, de antenne, de camera en de chip waren onderdeel van de behuizing. Gebruikers konden deze modules dus niet uitwisselen, maar de microfoon, speakers en batterij nog wel. Eind 2016 maakte Google echter bekend dat het project werd stilgezet, en sindsdien zijn er geen plannen meer bekendgemaakt over een mogelijk Project Ara 2.
Samsung-smartphones zijn, samen met de iPhones van deze wereld, bekend voor hun goede prestaties en uitstekende camera’s. Er is een reden waarom het makkelijker is voor amateurfotografen om hun hobby met een moderne smartphone te beginnen, dan meteen een (nog duurdere en moeilijker te bedienen) spiegelreflexcamera te kopen. Maar wat als je de vernuftigheid van een smartphone pakt en in de eerste plaats een camera bouwt? Niet een smartphone met een goede camera, maar een goede camera met een beetje smartphone. Dat is precies wat Samsung deed in 2012 met de introductie van de Galaxy Camera, en ze hadden bijna de beste compacte camera ooit gemaakt. Bijna… De Galaxy Camera is in principe een Samsung Galaxy S III-smartphone waarbij Samsung het ‘smartphonegedeelte’ van het toestel weggooide, en er een 16-MP-sensor en een 21x optische zoom opplakte. Deze specificaties stellen inmiddels niks meer voor: de Galaxy S22 Ultra beschikt over een 108 MP sterke primaire camera en nog vier andere sensors. Het is echter de gedachte achter de Galaxy Camera die dit apparaat zo speciaal maakt.
Het 4,8-inch-touchscreen met een pixeldichtheid van 306 ppi kan zich tegenwoordig nog steeds meten met de meeste spiegelloze camera’s, en een camera met de mogelijkheid om meteen de foto’s te bekijken en te bewerken komt nog steeds maar zelden voor. Dit is allemaal leuk en aardig, maar de Galaxy Camera had één nadeel en dat waren de foto’s zelf. Die waren namelijk niet bepaald goed, en dat is enigszins jammer voor een product dat half camera, half smartphone is. Dat geldt al helemaal als je weet dat de foto’s niet zoveel verschilden met die van de Samsung Galaxy S III zelf. Een Galaxy Camera in 2022 zou best een grote hit kunnen worden. Laten we namelijk eerlijk zijn: de interface van moderne camera’s is op zijn zachts gezegd een ramp te noemen. Door verschillende menu’s bladeren kost veel tijd en het duurt even voordat je de gemaakte foto’s op een smartphone of computer hebt staan, zodat je ze kan bewerken. Aangezien de Galaxy Camera op Android draaide, was de navigatie intuïtief, gemakkelijk en vooral snel. Daarnaast kon je de foto’s op je camera bewerken en meteen op een van de geïnstalleerde apps zoals Instagram publiceren. Wellicht iets voor 2023?
Er was een periode waarin je niet om Google Glass heen kon. De futuristische AR-bril was overal in het nieuws en het idee van zo’n bril was iets wat we daarvoor alleen maar kenden van sciencefictionfilms en -series. Van Mission Impossible tot Dragon Ball Z en van Back to the Future tot They Live: fictie zit vol met deze brillen. Google Glass was een indrukwekkend stukje tech. De brillen werden onthuld tijdens de Google IO-conferentie door een groepje skydivers die vanaf een Zeppelin omlaagdoken, terwijl ze die hele duik vanuit hun Google Glass livestreamden naar de conferentie. Ze landden op het dak en raceten op bmx-fietsjes naar het podium, waar ze hartelijk onthaald werden. In één klap liet Google zien waar Google Glass allemaal tot in staat was, en heel eventjes leek het alsof de AR-bril een gigantisch succes zou worden. Met Google Glass kon je navigatie zien in real-time, terwijl je door de stad aan het wandelen was, smartphonenotificaties kreeg je op het schermpje te zien en ook kon je Google vragen stellen waarop je meteen antwoord kreeg. Op het gebied van vernieuwende technologie stond de Google Glass hoog op de lijst, want welk kind heeft er nu niet van gedroomd om met een futuristische bril de wereld te verkennen op ongekende manieren.
Maar al snel kwamen er een paar problemen aan het licht. Ten eerste de prijs: 1.500 euro voor een ‘slimme bril’ is heel veel geld. Vaak zie je dat vroege versies van revolutionaire producten altijd duur zijn, maar dit was wel erg prijzig voor de tijd. Het andere probleem is dat de AR-bril er gewoon niet zo goed uitzag, en dan hebben we het nog niet eens gehad over het idee dat je permanent een camera op ooghoogte had hangen. Het apparaat gaf ook geen indicatie wanneer je aan het filmen was, dus omstanders wisten nooit of zij opgenomen werden of niet. Zo zijn er mensen uit de bioscoop gezet, omdat de beveiliging het vermoeden had dat ze de film aan het opnemen waren. Uiteindelijk werd het project door Google stopgezet, maar het is overduidelijk dat de techgigant met Google Glass zijn tijd ver vooruit was. Het idee dat je films kan kijken op je bril, berichten kan ontvangen en versturen en foto’s kan maken vanuit jouw eigen zicht op de wereld is een fantastisch idee. Echter, was 2013 gewoon nog te vroeg. Google Glass leeft echter voort als een tool voor bedrijven waarmee ze werknemers kunnen helpen om slimmer te werken, of waarmee experts workshops kunnen geven vanuit een natuurlijk gezichtspunt.
Schrijf je in op onze nieuwsbrief en ontvang elke week het beste van Clickx in je mailbox.
Volg Clickx op Google Nieuws om onze nieuwste artikels in je feed te krijgen. Vergeet niet om op ‘Volgen’ te klikken.
Krijg Clickx magazine 10 keer per jaar (waarvan 2 extra dikke dubbelnummers) keurig thuisbezorgd.
Schrijf je in op onze nieuwsbrief
Ontvang elke week het beste van Clickx in je mailbox.
Geniet van exclusieve deals in onze webshop, met verbluffende kortingsacties op hoogwaardige producten.
