Ondanks zijn retrolook is dit de modernste digitale camera die Olympus ooit op de markt bracht. De E-M5 is opgewassen tegen een regenbui en tegen stof, tenzij je een andere lens dan de meegeleverde kitlens gebruikt. Aan de achterkant van de camera zit een uitklapbaar lcd-scherm dat een erg helder en haarscherp beeld toont. De elektronische zoeker (EVF) wordt automatisch ingeschakeld zodra je je oog ervoor houdt.
In de doos zit een opzetflitsje, met een tamelijk onhandige aansluiting. De ingebouwde beeldstabilisatie compenseert bewegingen van de camera tijdens het fotograferen, waardoor je ook met langere sluitertijden nog uit de hand kan fotograferen. De uitgebreide instelmogelijkheden laten je toe om foto’s te maken zoals jij dat wil.
De functies van het aanraakscherm zijn beperkt; ik gebruik vooral de vier cursortoetsen en de OK-toets. Jammer genoeg zitten instellingen die je vaak verandert diep in het menu, terwijl andere veel hoger staan. Gelukkig zijn er twee programmeerbare functietoetsen (Fn1 en Fn2) waaraan je instellingen kan toewijzen die je dikwijls wijzigt. Helaas is de Fn1-toets, net als de Play-toets ernaast, bijzonder klein uitgevallen.
De E-M5 is zonder discussie de beste systeemcamera die Olympus ooit gemaakt heeft. Hij produceert scherpe beelden recht uit de camera, met levensechte kleuren. Bij hogere gevoeligheden doet hij het minder goed, en ook het dynamisch bereik is redelijk beperkt. Hij is wel heel gebruiksvriendelijk, al ben ik geen fan van de losse opzetflitser.
