In Australië is het proces tussen de uitbaters van Kazaa en de muziekindustrie op gang gekomen. Een eerste getuigenis van een expert draaide al meteen vernietigend uit voor de veelgebruikte P2P-toepassing. Het verkeer via het ruilnetwerk kan wel gecontroleerd worden, luidde het. En laat dat net het argument zijn waarmee Sharman de verantwoordelijkheid van zich af schuift voor de vele illegale bestanden die via Kazaa worden geruild.
Dat het Kazaa-verkeer wel gecontroleerd en dus beperkt kan worden, is de stelling van professor Leon Sterling van de universiteit van Melbourne. Zijn getuigenis voor de rechtbank in Sydney liet geen twijfel bestaan: “In een gedistribueerd systeem kunnen gebruikersstatistieken verzameld en gerapporteerd worden, net zoals dat mogelijk is voor de cijfers van een website.”
Sterling wist niet of Kazaa al toegang heeft tot die informatie, waarmee het mogelijk wordt om te zeggen wie wat via het ruilnetwerk versluisd heeft. Met de gegevens wordt een filter voor illegale downloads mogelijk of kan de muziek- of filmindustrie optreden tegen overtreders. De wetenschapper vindt in elk geval dat er geen reden is waarom zo’n controle technisch niet zou kunnen.
Cruciaal voor de vergaring van deze gegevens zijn de supernodes, pc’s die lijsten bijhouden van welke downloads bij wie beschikbaar zijn. Als er een zoekopdracht in Kazaa wordt ingevoerd, wordt de lijst van de dichtstbijzijnde supernode eerst getoond, daarna worden verdere knooppunten aangesproken. Via een optie in Kazaa kan iedereen die het P2P-programma draait, een supernode worden.
“Deze logs kunnen gebruikt worden om de activiteiten van een gebruiker te identificeren en op te volgen”, zegt Sterling. “Door details over de identiteit en het surfgedrag van een individu bij te houden, bijvoorbeeld via het MAC-adres [het uniek adres van een netwerkkaart, nvdr].”
De technische uitleg van Sterling was niet het ergste dat Sharman over zich heen kreeg. De wetenschapper is ook overtuigd dat het softwarebedrijf heel goed wist dat Kazaa voor illegale doeleinden wordt gebruikt. Volgens Sterling was de ruil van MP3-bestanden de bedoeling van de Kazaa-uitvinders en kozen ze bewust om geen waarschuwing over de ruil van illegale bestanden te tonen. Een dergelijke boodschap zou onder meer kunnen verschijnen als gebruikers een bestand toevoegen aan de gedeelde Kazaa-map.
Echt positief waren de uitspraken van Sterling dus niet. Tegen het einde van zijn getuigenis wist Sharman Networks wel een kleine overwinning binnen te halen. Sterling moest immers toegeven dat zijn conclusies gebaseerd waren op de handleiding van Kazaa en dat hij zelf nog nooit met het programma had gewerkt.
Met een bijdrage van Kristyn Maslog-Levis, ZDNet Australië.
